بررسی تأثیر عدالت سازمانی بر تعهد سازمانی و انگیزه کاری کارکنان در یک سازمان نظامی و مدل بهبود عملکرد

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 نویسنده مسئول: دانشجوی دکتری، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی (ره) و پژوهشگر، دانشکده مدیریت و برنامه ریزی، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران

2 استاد، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی (ره)، تهران، ایران

چکیده

در سیستم‌های نظامی، ساختار مدیریتی به صورت سلسله‌مراتب فرماندهی بوده و معمولاً سیستم به صورت بسته بوده و ساختار بازخوردی و انتقادی برای زیردستان چندان مورد توجه نبوده است. لذا، برای حفظ انگیزه در یک سیستم دستوری، عدالت در ابعاد مختلف به‌عنوان رکن اصلی مدنظر است. در این مطالعه به تأثیرات بین عدالت سازمانی و تعهد و انگیزه کاری کارکنان در یک سازمان نظامی پرداخته ‌شده است. با استفاده از روش پیمایشی، 180 پرسشنامه بین جامعه آماری در کل رده‌های نظامی در سطح کشور توزیع شد. تحلیل نتایج از نوع علی بوده و برای این منظور از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری برای تحلیل روابط و مناسب بودن مدل استفاده شده است. با استفاده از نرم‌افزار AMOS تحلیل‌های لازم به طور عمیق انجام شد. نتایج نشان داد که عدالت سازمانی روی انگیزه کاری با ضریب   استاندارد 32/0 اثر مستقیم و با ضریب 278/0 اثر غیرمستقیم و در کل با ضریب 598/0 اثر دارد. همچنین عدالت سازمانی روی تعهد سازمانی تأثیر معنادار داشته و ضریب   استاندارد 41/0 به دست آمد. اثر تعهد سازمانی در انگیزه کاری کارکنان معنادار بوده و ضریب   استاندارد 68/0 در خروجی تحلیل حاصل شد. نهایتاً، بر اساس روابط تائید شده، بر اساس مدل منطق، الگوی بهبود عملکرد در سرمایه انسانی سازمان پیشنهاد شده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Investigating Effect of Organizational Justice on Organizational Commitment and Work Motivation in a Military Organization and Performance Improvement Model

نویسندگان [English]

  • saeed zarghami 1
  • maghsoud amiri 2
1 Corresponding author: PH.D Candidate, Department of Industrial Management, College of Management and Accountancy, Allameh Tabatabaee University, Tehran, Iran
2 Full Professor, Department of Industrial Management, College of Management and Accountancy, Allameh Tabatabaee University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Management structure in military systems, featuring the form of a command hierarchy, is typically a closed system in which providing the subordinates with a structure for giving feedbacks and declaring their criticisms has not been much taken into consideration. The present study is aimed to investigate the effects of organizational justice on commitment and work motivation of the personnel in a military organization. Using the survey method, 180 questionnaires were distributed among the statistical population in all provinces across the country. The analysis of the results is causal and for this purpose the structural equation modeling (SEM) method was performed in order to analyze the relationships and assess model fit that analysis was executed using AMOS software. The results showed that organizational justice has a direct effect on work motivation with a standard β coefficient of 0.32 and an indirect effect with a coefficient of 0.278 and a total effect of 0.598. Also, organizational justice had a significant effect on organizational commitment and the standard β coefficient of 0.41 was obtained. The effect of organizational commitment on work motivation was significant and a standard β coefficient of 0.68 was obtained in the output of the analysis. Finally, based on the approved relationships, based on the logic model, the model of performance improvement in the human capital of the organization is proposed

کلیدواژه‌ها [English]

  • Organizational Justice
  • Organizational Commitment
  • Structural Equation
  • Confirmatory Factor Analysis
  • Work Motivation
  • Performance
افجه، سید علی‌اکبر؛ نقی پورفر، ولی‌الله و جعفر پور، محمود (1393). مطالعه تطبیقی شاخص‌‌‌های عدالت توزیعی و رویه‌ای در سازمان از دیدگاه مدیریت اسلامی و مدیریت غربی. دوفصلنامه علمی پژوهشی مدیریت اسلامی. سال 22، بهار و تابستان، 75-106.
بیدختی، علی‌اکبر و صالح‌پور، معصومه (1386). رابطه رضایت شغلی با تعهد سازمانی در کارکنان آموزش‌وپرورش. دوماهنامه علمی پژوهشی دانشگاه شاهد. سال چهاردهم، شماره 26، 38-31.
پورعزت، علی‌اصغر (1393). مدیریت ما. تهران: بنیاد نهج‌البلاغه.
جزنی، نسرین و سلطانی، شاروخ (1395). بررسی تأثیر عدالت سازمانی بر تعهد سازمانی در پرتو اعتماد سازمانی. مجله مدیریت توسعه و تحول. 25: 36-27.
دهقانیان، حامد؛ صبور، الهام و حجتی، علی‌رضا (1392). بررسی رابطه بین مؤلفه‌های عدالت سازمانی و تعهد سازمانی در یک شرکت بیمه. پژوهشنامه بیمه. سال 28، شماره 2، تابستان، شماره مسلسل 110، 180-153.
فرزانجو، محمد؛ یولدوشف؛ پرداختچی، محمدحسن و فتحی واجارگاه، کوروش (1393). بررسی رابطه عدالت سازمانی با تعهد سازمانی و رضایت شغلی اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌های دولتی و آزاد سیستان و بلوچستان. مدیریت و برنامه‌ریزی در نظام‌‌‌های آموزشی. دوره 9، شماره 17، پاییز و زمستان. 68-41.
فروزنده دهکردی، لطف‌الله و جوکار، علی‌اکبر (1391). مدیریت اسلامی و الگو‌‌‌های آن. تهران: دانشگاه پیام نور.
قاسمی، وحید (1392). مدل‌سازی معادلات ساختاری در پژوهش‌‌‌های اجتماعی با کاربرد Amos Graphic، تهران: جامعه شناسان.
مطهری، مرتضی (1398). عدل الهی. انتشارات صدرا، چاپ پنجاه و دوم، 320 ص
منتظری، محمد (1398). تأثیر عدالت سازمانی ادراک شده بر انگیزه خدمت محور در کارکنان نیروی انتظامی‌. توسعه سازمانی پلیس. دوره 16، شماره 69، 91-113.
نقی‌زاده، هوشنگ و شکری، عبدالحسین (1393). بررسی تأثیر رهبری معنوی بر عدالت سازمانی و تعهد سازمانی کارکنان شرکت گاز استان اردبیل. فصلنامه علمی پژوهشی مدیریت منابع انسانی در صنعت نفت. سال ششم، شماره 19، 255-237.
نیکخو، علی؛ نوروزی فرانی، محمدتقی و درودی، مجتبی (1396). تبیین نظری تأثیر عدالت توزیعی بر انگیزش منابع انسانی از نگاه نهج‌البلاغه، اسلام و پژوهش‌‌‌های مدیریتی. دوره 15، شماره ۱، 21-37.
Adams, J.S., & Freedman, S. (1976). Equity theory revisited: Comments and annotated bibliography. In L. Berkowitz & E. Walster (Eds), Advances in experimental social psychology. Vol 9. 43–90.
Allen, N.J., & Meyer, J.P. (1990). The measurement of antecedents of affective, continuance, and normative commitment to the organization. Journal of Occupational Psychology, 63(1).1-18.
Bies, R.J., & Moag, J.S. (1986). Interactional justice: Communication criteria of fairness. In R.J. Lewicki, B.H. Sheppard & M.H. Bazerman (Eds), Research on negotiation in organizations. Vol. 1. 43–55.
Bollen, Kenneth. (1989). Structural Equations with Latent Variables.Wiley-Interscience.
Cubukcu, K., Tarakcıoglu, S. (2010). The relation between organizational trust and organizational commitment: A study on teachers of hotel management and tourism vocational high schools. Isletme Aras¸tırmaları Dergisi, 2(4), 57–78.
Frechtling, joy A. (2007). Logic Modeling Methods in Program Evaluation, John Wiley and Sons.
Gunlu, Ebru., Aksarayli, Mehmet., Sahin Percin, Nilufer. (2010). Job satisfaction organizational commitment of hotel manager in turkey, International Journal of Contemporary Hospitality Management.vol.22, issue 5, 693-717
Jiang, Z., Gollan, J., Brooks, G. (2015). Relationships between organizational justice, organizational trust and organizational commitment: across-cultural study of China, South Korea and Australia, The International Journal of Human Resource Management,
Luthans, F. (2008). Organizational behavior. Boston: McGraw Hill.
Malik, Muhammad Ehsan., Nawab, Samina., Naeem, Basharat., Danish, Rizwan Qaiser. (2010). Job Satisfaction and Organizational Commitment of University Teachers in Public Sector of Pakistan, International Journal of Business and Management, Vol. 5, No. 6, 17-26
Mathieu, J.E., & Zajac, D.M. (1990). A review and meta- analysis of the antecedents, correlates, and consequences of organizational commitment. Psychological Bulletin, 108(2), 171–194.
McLaughlin, john A & Jordan, Gretchen B. (1999). Logic models a tool for telling your program|s performance story. Evaluation and Program Planning, 22, 65-72
Meyer, J.P., & Allen, N.J. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment. Human Resource Management Review, 1(1), 61–89.
Meyer, J.P., Becker, T., & Van Dick, R. (2006). Social identities and commitments at work: Toward an integrative model. Journal of Organizational Behavior, 27(5), 665–683.
Meyer, J.P., Stanley, D.J., Herscovitch, L., & Topolnytsky, L. (2002). Affective, continuance, and normative commitment to the organization: A meta-analysis of antecedents, correlates, and consequences. Journal of Vocational Behaviour, 61(1), 20–52.
Mowday, R.T., Steers, R.M., & Porter, L.W. (1979). The measurement of organizational commitment. Journal of Vocational Behaviour, 14(2), 224–247.
Mukherjee, K., Bhattacharya, R. (2013). Exploring the Mediating Effect of Organizational Trust Between Organizational Justice Effect of Organizational Trust Between Organizational Justice Dimensions and Affective Commitment. Management and Labour Studies, 38(1 & 2), 63–79.
Niehoff, B. P., & Moorman, R. H. (1993). Justice as a mediator of the relationship between methods of monitoring and organizational citizenship behavior. Academy of Management Journal, Vol. 36. 527-556.
Tett, R.P., & Meyer, J.P. (1993). Job satisfaction, organizational commitment, turnover intention, and turnover: Path analyses based on meta-analytic findings. Personnel Psychology, 46(2), 259–293.
Utami, A., Bangun, Y., Lantu, D. (2014). Understanding the Role of Emotional Intelligence and Trust to the Relationship between Organizational Politics and Organizational Commitment. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 115, 378 – 386.
Wholey, joseph S., Hatry, Harry p., Newcomer, Kathryn E. (2010). Hand book of practical program evalution, third edition, John Wiley and Sons.
Yilmaz, K.. (2008). The relationship between organizational trust and organizational commitment in Turkish primary schools. Journal of Applied Sciences, 8, 2293–2299.